Bir uşağa baxmaq asandır, amma onu böyütmək sevgi, səbr və anlayış tələb edir.
Dayə — uşağın həyatında səssiz, amma çox mühüm rola sahib qadındır. O, sadəcə uşağın yeməyini yedirdən və ya onunla oynayan biri deyil; uşağın duyğularını tanıyan, onu dinləyən və dünyanı anlamağa kömək edən şəxsdir.
Hər uşaq fərqlidir, hərinin öz ritmi, öz ehtiyacı, öz xasiyyəti var. Dayə bu fərqləri hiss etməyi bacardıqda, uşaqda özünü dəyərli və sevilən hiss etmə duyğusu formalaşır. Uşaq bilir ki, yanında onu anlayan biri var — və bu, onun psixoloji inkişafında çox böyük əhəmiyyət daşıyır.
Valideynlər üçün dayə bəzən ikinci güvən nöqtəsidir. Uşağını kiməsə əmanət etmək asan deyil, amma sevgi ilə işini görən dayə, həm uşağın, həm də ailənin həyatına sakitlik və balans gətirir. O, uşağa təkcə qayğı göstərmir — həm də həyat dəyərlərini nümunə ilə öyrədir.
Böyük və kiçik hər jest, hər baxış, hər təbəssüm uşağın yaddaşında qalır. Dayənin səsi uşağın ürəyində təsəlli, davranışı isə örnek olur.
Uşağa hər gün sevgi ilə baxmaq, onun hər halını dərk etmək, bir növ “böyüməsini seyr edərkən onunla birgə böyüməkdir.”
Unutmayaq ki, dayə uşağın həyatında sadəcə “yardımçı” deyil — böyümənin səssiz müəllimidir.
O, uşağın ilk sözlərinə, ilk addımlarına, ilk hisslərinə şahid olur.
Və bəzən, bu şahidlik bir ömürlük iz buraxır.
Çünki dayə yalnız baxan deyil, böyüdən qadındır — sevgi ilə, qayğı ilə, ürəyi ilə. 💙