Valideyn: “Dərsini yazmısan?”
Uşaq: “Həə... indi yazacam...”
Valideyn: “Nə vaxt? Gecə saat 12-də?”
Uşaq: “Of, yazmaq istəmirəm!”
Tanış dialoqdur, deyilmi?
Ev tapşırığı valideyn-uşaq münasibətində ən çox gərginlik yaradan mövzulardan biridir. Amma bu "müharibə"ni daha rahat və müsbət bir yanaşmayla əyləncəli dəstəyə çevirmək mümkündür.
🧠 Müharibə: “Niyə yazmamısan?!”
👪 Dəstək: “Görəsən bu tapşırıqda sənə nə çətin gəlir?”
Uşağa təzyiq əvəzinə anlayışla yanaşmaq, onun daxili dirənişini yumşaldır.
🧠 Müharibə: “Mən sənin yaşında o tapşırığı 5 dəqiqəyə bitirirdim!”
👪 Dəstək: “Gəl baxaq, hansı hissəsi daha maraqlı ola bilər?”
Öz keçmişinlə müqayisə yox, onun maraqlarına yönəlmək motivasiya yaradır.
🧠 Müharibə: “Əyləncə bitdi! İndi dərs vaxtıdır!”
👪 Dəstək: “10 dəqiqə dərs, sonra 5 dəqiqə oyun, razı?”
Planlama və kiçik fasilələrlə dərs daha keçərli olur.
1. “Dərs vaxtı = birgə vaxt” kimi düşünün.
Uşağın dərsə oturması təkcə bir tapşırıq deyil, sizin dəstəyinizə ehtiyac duyduğu bir andır. Yanında oturmaq, sadəcə onu izləmək belə ona güvən verir.
2. Əvvəl müsbət emosiyanı yaradın, sonra tapşırığa keçin.
Birlikdə gülmək, kiçik zarafatlar etmək, ya da 5 dəqiqəlik oyun – dərsə başlamazdan əvvəl uşağın zehnini rahatlaşdırır.
3. Səhvə fokuslanmayın, səyə fokuslanın.
Uşağınız bir şeyi düzgün etməyəndə “Nəyi səhv etdin?” yerinə, “Çox çalışdın, bu hissəsini əla etmisən!” deməklə həm motivasiyanı artırar, həm də öyrənməni sevdirərsiniz.
Ev tapşırığı ailə içində münaqişə səbəbi yox, bərabər yol getmək fürsəti ola bilər.
Uşağın içindəki öyrənmə istəyini söndürmək əvəzinə, ona yanında olduğunu hiss etdirmək hər şeyin başlanğıcıdır.
Unutma: Məqsəd yalnız tapşırığın yazılması deyil, öyrənməyə qarşı sevgini qorumaqdır. ❤️