Uşaqlar böyüdükcə müxtəlif qorxular yaşayır – qaranlıqdan, həkimdən, yad insanlardan və ya tənhalıqdan. Bu qorxular onların təxəyyülünün, yeni vəziyyətlərlə qarşılaşmasının və inkişaf prosesinin təbii bir hissəsidir. Lakin valideynlərin münasibəti uşağın bu qorxuları necə qəbul edib dəf etməsində mühüm rol oynayır.
Uşaqlarda qorxular niyə yaranır?
Təxəyyülün güclü olması – Kiçik uşaqlar real və xəyali hadisələri ayırd etməkdə çətinlik çəkirlər.
Yeni təcrübələr – Həkimə getmək, uşaq bağçasına başlamaq və ya yeni insanlarla tanışlıq bəzən qorxu yaradır.
Valideyn davranışları – Böyüklərin öz narahatlıqları uşaqlara da keçə bilir.
Valideynlər necə davranmalıdır?
Qorxusunu kiçiltməyin – “Sən böyük uşaqsan, qorxma” demək əksinə, onu daha da narahat edə bilər.
Dinləyin və anlayış göstərin – Onun qorxusunu diqqətlə dinləyin, hisslərini qəbul edin.
Tədricən öyrəşdirin – Qorxduğu vəziyyətə yavaş-yavaş yaxınlaşdırın, birdən-birə məcbur etməyin.
Müsbət nümunə göstərin – Öz davranışlarınızla ona güvən verin.
Yaradıcılıqdan istifadə edin – Nağıllar, oyunlar və şəkillərlə qorxunu daha yumşaq formada izah etmək olar.
Sevgi və təhlükəsizlik hissi yaradın – Uşaqlar özlərini güvəndə hiss etdikdə qorxularla daha asan mübarizə aparırlar.
Qorxular uşağın inkişafının təbii mərhələsidir və zamanla azalır. Əsas olan valideynin səbirli, anlayışlı və dəstəkləyici olmasıdır. Uşağın hisslərini qəbul etmək və ona mərhələli şəkildə güvən vermək qorxuların öhdəsindən gəlməsinə böyük kömək edəcək.